การไปย้อนกลับไปดูหนังเก่าๆ ที่หอภาพยนตร์เป็นประสบการณ์ที่หาจากที่อื่นไม่ได้อีกแล้ว ต้องที่นี่เลยเท่านั้น เพราะจะทำให้คุณคิดถึงช่วงเวลาอันมีความสุขเหล่านั้นขึ้นมาอีกว่าแล้วมาดูกันเลย
1.Myself ขอให้รักจงเจริญ (2007)
เป็นภาพยนตร์ไทยที่ออกฉายในปี พ.ศ. 2550 ผลงานควบคุมชิ้นแรกของ พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง นำแสดงโดย อนันดา เอเวอริงแฮม เกิดเรื่องเกี่ยวกับความรักของเกย์ชายหนุ่ม นักแสดงคาบาเร่โชว์ ที่ความจำเสื่อม กับครีเอทีฟสาวบริษัทออร์มึงไนเซอร์
สิ่งที่โดดเด่นที่สุดในหนังประเด็นนี้ คือการนำเสนอตัวละคร แทน กับ คุณอุ้ม ซึ่งเป็น character ที่มีเสน่ห์และก็น่าจดจำมากมาย นึกออกว่าเวลาที่มองทีแรกในโรงเนี่ยผมหลงรักตัวละครคุณอุ้มมากมาย นี่คือตัวละครที่จับจำต้องได้ ไม่สวยจนถึงเกินความจำเป็น ดำเนินงานเก่ง แม้กระนั้นขาดความมั่นใจและเชื่อมั่นในตนเองนิดๆรั่วๆหน่อย และก็มีความเป็นหญิงๆมากมายๆกับแทน ตัวละครที่แม้กายจะเป็นชาย แม้กระนั้นไม่มี skill ความเป็นผู้ชายเลย ซ่อมแซมไฟมิได้ ชกไม่เก่ง ร้องเพลงก็ห่วย แม้กระนั้นเค้าจะอยู่ข้างๆคุณอุ้มเสมอในช่วงเวลาที่คุณมีปัญหา กับประโยคง่ายๆที่แทนถูกใจกล่าวอย่าง “คุณอุ้มเก่งจัง ผมคงทำไมได้”
2.February กุมภาพันธ์ (2003)
เมื่อ “แก้วตา” ได้รับรู้ถึงกำหนดวันตายของตัวเอง คุณตัดสินใช้ชีวิตที่เหลืออยู่เพียงแค่สี่เดือนบินไปนิวยอร์ก เพื่อลืมข้อเท็จจริงอันแสนปวดทั้งหลายที่เมืองไทย แม้กระนั้นที่นิวยอร์กคุณกลับเผชิญอุบัติเหตุตั้งแต่วันแรกที่ไปถึง เมื่อรู้สึกตัวขึ้นมาคุณกลับจำอะไรมิได้แม้กระทั้งชื่อของตัวเอง ท่ามกลางบรรยากาศที่แปลกตา กลางเมืองอันแตกต่างและก็งง ในซอกหลืบของความมืดดำที่มหานครนิวยอร์ก ที่นั่นคุณได้เจอกับชายลึกลับ ที่คุณไม่ทราบเลยว่าเขาเป็นผู้ใด ดำเนินงานอะไร รู้เพียงแต่ว่า เขาเป็นคนๆเดียวที่คอยดูแลคุณตลอดมา ในช่วงเวลาที่ผ่านไปทุกวัน แม้จะทำให้บาดแผลของคุณดียิ่งขึ้น แม้กระนั้นนั่นก็ไม่มีความจำเป็น เท่ากับความรู้สึกที่คุณได้รับจากเขา ความรู้สึกที่ดังได้เริ่มต้นชีวิตใหม่อีกรอบ แม้กระนั้นความรักจะสำคัญอย่างไร หากคุณได้รู้ว่า ขณะอันแสนสุขนี้ มีเวลาถึงแค่เพียง กุมภาพันธ์ เพียงแค่นั้น
3. The Possible เก๋า..เก๋า (2006)
ภาพยนตร์ไทยสำหรับในการควบคุมของบอล-วิทยา ทองอยู่ยง หนึ่งในทีมผู้กำกับ ‘แฟนฉัน’ ที่ปล่อยให้เพื่อนพ้องๆร่วมกลุ่มออกไปสร้างที่ทางและก็ผลงานมานักต่อนักนี้ เกิดเรื่องราวของวงดนตรีสตริงคอมโบโด่งดังที่ยุคอย่าง Possible ที่มีสมาชิกระดับคิวทองอย่าง ต๋อย นักร้องนำ (นำแสดงโดยโจอี้ บอย นักร้องฮิพฮอพระดับตำนาน) , โบ้ มือกีตาร์ (แสดงโดยพี่โป้ โยคีเพลย์บอย อีกคนที่ผมพอใจ) , สอง เบบี้ มือเบส (โดยพี่สอง มือเบสสุดแนวกระจัดกระจายของวงพาราด็อกซ์), เบ๊ มือกลองน้องเล็ก (แสดงโดยโบ โอโซน นักจัดรายการวิทยุคลื่น EFM), น็อต คีย์บอร์ดเทพ (นำแสดงโดยน็อต เพื่อนซี้ของโจอี้บอย) และก็เหล่าสมาชิกนักเป่าอีกสามคน พวกเขาเป็นวงที่เป็นที่รู้จักเลื่องลือ แฟนๆต่างหลงใหลกันถึงขั้นไปคอยเพื่อรับฟังกันตั้งแต่เวลารุ่งสาง แม้กระนั้นเหมือนกับวงดนตรีที่เป็นที่รู้จัก ความเย่อหยิ่งเย่อหยิ่งและก็ความคะนองตัวเองทำให้พวกเขามีความประพฤติที่เหลวแหลกใช่ที่ ทั้งเมาสุราขณะแสดง ไม่สนใจความรู้สึกแฟนเพลง แถมไปเบ่งเกทับกับวงรุ่นน้องตามหลังอย่าง The Impossible แบบไม่ให้ผุดให้เกิด แน่ล่ะ พวกเขาก็มิได้รู้สึกรู้สาอะไรสักเท่าไรนัก ด้วยสำคัญตัวเองว่ายังคงเป็นที่รู้จักและก็เป็นที่นิยม ดังนั้นจะทำ คิด หรือกล่าวอะไร ก็มิได้มีผลสำเร็จเสียกับตัวเองกันสักมากน้อยแค่ไหน
