สรุปสั้นๆ
“การเขียนบทเดินเรื่อง ตามแบบฉบับของ แฟรี่เทล แจ่มชัด
แบบที่อ่านในมังงะเป๊ะ เดินเรื่องฉับไว”
งานนี้สมาชิกหลัก นัตสึ เกรย์ แฮปปี้ ชาร์ล ลูซี่ เอลซ่า เวนดี้ มาอยู่ในภารกิจหลัก
และ อ. มาชิมะ ผู้แต่งก็วางบทให้ กลุ่มรองรับงานในเกาะเดียวกัน
กาซิล จูเบีย ลิลลี่ ทำให้แฟนๆได้หายนึกถึง
ซึ่งขอให้คะแนนความพอใจ
– แฮปปี้ เจ้าแมวที่มีไว้เพื่อตัดมุก แย่งซีน ปฏิบัติหน้าที่ก้าวหน้า
– จูเบีย ให้ 9 เลย สวย แย่งซีน ปล่อยมุก เอื้อเฟื้อ
– เกรย์ มาพร้อมกับมุกถอดเสื้อที่จำเป็นมาก และส่วนท้ายขยี้มุกนี้หนักมาก
– กาซิล ไอ้คนลักขโมยซีน หากพี่เอ็งโผล่มาลักขโมยซีนได้เลย
คะแนนเซอร์วิส
– ลูซี่ เอาอันดับ 1 ไปเลย เซอร์วิสจนกระทั่งเต็มปราศจากที่จะอนุญาตให้ทำได้แล้วมั๊ง
– รองอันดับ 1 อาจจะต้องให้ ไทเทเนีย ในด้านเซอร์วิส เสียดายสับเปลี่ยนเกราะน้อยไปนิด
– เวนดี้ ไม่มีเซอวิสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
จุดเด่น
ข้างศัตรู
บอสใหญ่ไม่เอ่ยถึง สักครู่สปอยด์
บอสรอง โอเค เลวดี
ลูกน้อง : ลืมชื่อมันไปละ ไอ้ตัวที่บังคับตุ๊กตา 2 ตัว เหมือน บิ๊กซ์สโลว์ ตัวนี้คาแรคเตอร์มันได้ จอมเวทย์ พลัง K
กับตุ๊กตาสวย ส่วนตัวชอบแฟรี่เทล ที่ศัตรูด้วย ด้วยเหตุว่าบางตัวทำออกมาแบบว่า คิดได้ยังไงฟ่ะ
ในส่วนเรื่องราว
ไม่สลับซับซ้อนเลย ดูง่าย ในส่วนนัตสึ เป็นภาคที่ดี คือในเรื่องราววุ่นวายรอบข้าง นัตสึ ในภาคนี้
ตั้งข้อซักถามของตนเองก้าวหน้า “ตัวเราเป็น…….. บุคคลอื่นมองเห็นเราเป็นอะไร ?” และคำตอบที่ได้ ทำให้นัตสึไม่ต้องถามอีกเป็นครั้งที่ 2
รอบสื่อเป็นซับไทย (มีความเห็นว่ามีรอบบรรยายไทยด้วยนะแต่ว่าไม่ได้ดู)
แปลดี ซึ่งแอบเสียดายด้วยเหตุว่าส่วนตัว ชอบ การ์ตูนบรรยายไทยมากกว่า (โตมาพร้อมกับอย่างงั้นนี่นะ)
แต่ว่า แฟรี่เทล ไม่ใช่การ์ตูนเด็ก ฉะนั้น การใส่ดูดซึม ให้แฟนๆดู ถูกที่สุด
(แต่ว่าเสียงชาร์ล ประเทศญี่ปุ่น มันสวยไปนะ ไม่เหมือนที่จินตนาการเวลาอ่านมังงะ)
END CREDIT
และที่เป็นไฮไลท์คือ END CREDIT ที่นับว่า เอาการ
เป็นการปูบทเพื่อศึกใหญ่ในภาคหลักที่แฟนๆคาดว่า
จะเป็นศึกในที่สุดของ แฟรี่ เทล ต่อไป แน่นอน
ศึกจอมเวท พันธุ์มังกร
Fairy Tail Dragon Cry
